Śmiał się. Ze mnie. Tamta druga patrzyła na mnie trochę dziwnie.
- Co wy robicie na terenie MOJEJ sfory? - spytałam złowrogo.
- Nic... - odparła suczka.
- Eee, twojej? - spytał piesek.
- Tak, mojej. Więc? - stanęłam na dwóch łapach i teraz dorównywałam wielkością tym dalmatyńczykom.
- Wiesz, nie mamy domu... - zaczęła suczka.
- Aha, więc może dołączycie do mojej Sfory Psiej Przyjaźni? - spytałam.
<Czika?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz