Spojrzałam na psa, miałam lekkie wątpliwości. No ale cóż raz się żyje, w sforze siła...
-No dobra.
Lubię wodę ale nie miałam dziś jakoś chęci. Nie wiedziałam kompletnie gdzie mój brat. Zaczęliśmy biec, Anioł spojrzał na mnie. Jego imię...było takie niebiańskie. Byłam zaciekawiona czemu?
-Coś nie tak?
Zapytał przystając.
-Sorry dziś jakaś taka nie w humorze jestem, mogłabym się o coś zapytać?
Ta, odpowiedziałam mu pytaniem na pytanie, a on podobnie:
-Ale o co?
Zaśmiałam się lekko, pewnie nie wiedział czemu to zrobiłam. Bez dalszych wstępów, prosto z mostu zapytałam:
-Skąd takie imię, Anioł?
(Anioł dokończysz? Jak słyszę ,,Anioł'' przypomina mi się ,,Mój Kumpel Anioł C: '' )
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz